Tagarchief: #india

Elderly Cruise

Iedere zaterdag komen 13 ouderen naar onze school toe voor een dagje ontspanning en verwennerij. Ze worden ontvangen met thee en lekker ontbijt, doen yoga en kijken een film. Er is tijd voor een dutje en natuurljk is er een heerlijke lunch. We organiseren deze dagopvang al bijna 8 jaar en is speciaal bedoeld voor de eenzame mensen die om de school heen wonen en wel wat aandacht kunnen gebruiken. De omstandigheden waarin ze wonen zijn vaak heel zwaar; kleine huisjes, geen/weinig vers water en gebrek aan stroom. Sommige dames hebben zelfs geen toilet maar alleen de buitenlucht. De meeste dames zijn weduwe en kinderen wonen niet meer thuis. Ze doen huishoudelijk werk bij mensen in een wat rijkere wijk verderop. Daarmee verdienen ze gemiddeld zo’n €40 per maand. De ouderen opvang zorgt voor een dagje liefde en gezelligheid. Een dag om naar uit te kijken voor de hele groep.

Vandaag doen we het ietsje anders dan normaal, want we gaan met elkaar op stap. Varen op de Ganges en kijken naar alle prachtige gebouwen en de Ganga Aarti… dat is een ode die iedere avond aan de Ganges wordt gegeven en waar veel mensen op af komen.
We ontvangen de ouderen in de school voor een kopje thee en wat lekkers en kletsen gezellig met elkaar.

Het regent keihard als we willen vertrekken naar de boot, dus snel bestellen we een riksja die de ouderen naar het vertrekpunt brengt. Iedereen blijft lachen want het is weer een avontuur. Iets om straks met plezier op terug te kijken en over te praten met elkaar.

De boot is voorzien van heerlijke stoelen. Koffie, thee en koekjes zijn gratis. We genieten van deze luxe!

Het is gelukkig snel droog zodat we buiten kunnen kijken naar de mooie gebouwen en lampjes. Alle trappen (de ghats) staan zo’n 20 meter onderwater door de monsoon. Het is altijd heerlijk om over de ghats te wandelen, maar nu dus even niet. Bij de beroemde ‘burning ghat’, waar overleden personen worden gecremeerd worden gniffelend wat grapjes gemaakt. Ik hoor 1 van de dames zeggen: “wie weet tot snel”.

Bij de belangrijkste ghat wordt de grote Ganga Aarti gehouden en blijft de boot stil liggen, zodat we kunnen kijken. Kalu Ram weet er een boel over te vertellen, want hij woonde er vroeger vlakbij. “Vroeger was er helemaal geen aarti”, vertelt hij, dat is volgens hem echt iets van de laatste 25 jaar. In het Engels voegt hij er aan toe “big business for the ghat” en dat is helemaal waar. Er komen dagelijks duizenden mensen op af die er veel geld uitgeven aan bloemetjes en offerandes voor de Ganges.
Toch is het een mooi gezicht en we genieten van de muziek en de zingende mensen die we horen.

Ons Elderly Care project is echt een belangrijk onderdeel van Stichting Duniya en doet precies wat we altijd voor ogen hebben. De wereld kunnen we niet veranderen, maar iemands wereld wel.

Kalu Ram

Als je in de ochtend vlakbij onze school langs de Ganges loopt en heel goed kijkt….dan zie je een hoofdje boven het water uitsteken. Het is Kalu Ram die dagelijks in de Ganges zwemt. Met zijn wandelstok schuifelt hij de steile helling naar beneden af. Daar heeft hij een klein steigertje gebouwd om in de Ganges te kunnen plonzen.

Iedere dag ligt Kalu Ram in het water. Vroeger werkte bij op de Ganges als roeier in een boot. De Ganges is zijn lust en zijn leven. Met zijn handen grabbelt hij in de modderige bodem. Daar vindt hij van alles en nog wat, maar vooral ringen en muntjes. Als ik hem zie heeft hij net 5 rupees gevonden.

Ik vraag hem naar de Ganges en het water. Voor mij is het toch echt een vreselijk vervuilde rivier.
Ook al is het meer dan 40 graden als we elkaar spreken, ik duik er voor geen goud in. Maar voor Kalu Ram is dit anders. Deze rivier is zijn leven en hij vertelt over de oorsprong in de Himalayas en de weg die de Ganges aflegt naar Calcutta. Ook vraagt hij me…. wat zouden we doen zonder water? Zonder water geen gewassen, zonder water kan je geen cement maken om huizen te bouwen, zonder water kan je je niet wassen, zonder water kan je niet leven.
De Ganges schenkt ons leven, volgens Kalu Ram en ik kijk nog eens goed om me heen. Op de plek waar ik vuil en viezigheid zie, vindt Kalu Ram zijn gelukkigste momenten van de dag. Dat is toch eigenlijk wel bijzonder. Als ik nu in de ochtend langs de Ganges loop en zijn kleine hoofdje zie, dan moet ik lachen. Dat komt vooral om hij zo geniet. Hoe mooi is het om tussen alle troep (want dat is toch écht zo) een plekje te hebben waar je gelukkig bent.