Als je in de ochtend vlakbij onze school langs de Ganges loopt en heel goed kijkt….dan zie je een hoofdje boven het water uitsteken. Het is Kalu Ram die dagelijks in de Ganges zwemt. Met zijn wandelstok schuifelt hij de steile helling naar beneden af. Daar heeft hij een klein steigertje gebouwd om in de Ganges te kunnen plonzen.
Iedere dag ligt Kalu Ram in het water. Vroeger werkte bij op de Ganges als roeier in een boot. De Ganges is zijn lust en zijn leven. Met zijn handen grabbelt hij in de modderige bodem. Daar vindt hij van alles en nog wat, maar vooral ringen en muntjes. Als ik hem zie heeft hij net 5 rupees gevonden.
Ik vraag hem naar de Ganges en het water. Voor mij is het toch echt een vreselijk vervuilde rivier.
Ook al is het meer dan 40 graden als we elkaar spreken, ik duik er voor geen goud in. Maar voor Kalu Ram is dit anders. Deze rivier is zijn leven en hij vertelt over de oorsprong in de Himalayas en de weg die de Ganges aflegt naar Calcutta. Ook vraagt hij me…. wat zouden we doen zonder water? Zonder water geen gewassen, zonder water kan je geen cement maken om huizen te bouwen, zonder water kan je je niet wassen, zonder water kan je niet leven.
De Ganges schenkt ons leven, volgens Kalu Ram en ik kijk nog eens goed om me heen. Op de plek waar ik vuil en viezigheid zie, vindt Kalu Ram zijn gelukkigste momenten van de dag. Dat is toch eigenlijk wel bijzonder. Als ik nu in de ochtend langs de Ganges loop en zijn kleine hoofdje zie, dan moet ik lachen. Dat komt vooral om hij zo geniet. Hoe mooi is het om tussen alle troep (want dat is toch écht zo) een plekje te hebben waar je gelukkig bent.
Duniya & Debby 